مقاله اقتصاد بودايي

دسته بندي : علوم انسانی » اقتصاد
اقتصاد بودايي
«معيشت شرافتمندانه» يكي از اصول «طريقت والاي هشتگانه» بوداست. بنابراين بديهي است كه چيزي به عنوان اقتصاد بودايي بايد وجود داشته باشد.
كشورهاي بودايي اغلب بيان داشته اند كه آرزو دارند نسبت به ميراث مذهبي خود وفادار بمانند. في المثل«برمة جديد هيچ گونه تضادي بين ارزشهاي مذهبي و پيشرفت اقتصادي نمي بيند. سلامت معنوي و رفاه مادي دشمنان يكديگر نيستند؛آنها متحدان طبيعي هميدگرند.» يا « مي توانيم موفقانه ارزشهاي مذهبي و معهوي ميراث خود را با منافع حاصل از تكنولوژي جديد بياميزيم.» يا « ما برمه ايها يك وظيفة مقدس داريم كه روياها و عملهايمان را با ايمانمان تطبيق دهيم. ما هيچگاه از اين وظيفه غافل نخواهيم شد. »
در عين حال ، چنين كشورهايي همه بر اين پندارند كه مي توانند برنامه هاي توسعة اقتصادي خود را بر طبق مباني اقتصاد نوين طرح ريزي كنند . اقتصاددانان جديد كشورهاي به اصطلاح پيشرفته را فرا مي خوانند تا با آنها به رايزني نشينند، خطوط مشي قابل تعقيب را مشخص سازند، و طرح جامع توسعة اقتصادي را با نام برنامة عمراني پنج ساله يا هرنام ديگري فراهم سازند. هيچ كس گويي نمي انديشد كه راه زندگي بودايي اقتصاد خاص خود را ايجاب مي كند، درست مانند راه زندگي ماده گرايانه جديد كه اقتصاد جديد را آفريده است.
اقتصاددانان خود، مانند بسياري از ديگر متخصصان ، عموماً از نوعي نابينايي متافيزيك رنج مي برند، چرا كه بر اين پندارند كه موضوع تخصص ايشان عملي است با حقايق مطلق و تغيير ناپذير و بر هيچ گونه پيش فرضهايي مبتني نيست. پاره أي تا آنجا پيش مي روند كه ادعا مي كنند قوانين اقتصادي مانند قانون جاذبه از «متافيزيك» يا «نظام ارزشها» بكلي فارغ است. در اينجا البته نيازي نيست كه خود را در بحثهاي مربوط به روش شناسي درگير سازيم. در عوض اجازه دهيد چند منبع اساسي را مورد توجه قرار دهيم و ببينيم هنگامي كه مورد نگرش يك اقتصاددان جديد و يك اقتصاد دان بودايي قرار مي گيرند، چگونه به نظر مي آيند.
اين عقيده كلي وجود دارد كه يكي از منابع اساسي ثروت ، كار آدمي است . در اين زمينه اقتصاددان جديد با اين طرز تفكر بارآمده كه «كار» را همچون چيزي تلقي كند كه اندكي بيشتر از يك شر واجب است. از ديدگاه يك كارفرما كار در مورد فقط يكي از