اختلالات حركتي در حوزه مشكلات ويژه يادگيري

دسته بندي : علوم انسانی » روانشناسی
اختلالات حركتي در حوزه مشكلات ويژه يادگيري
در سالهاي اخير اهداف آموزشي در دو حيطه شناختي و عاطفي مورد توجه قرار گرفته و از آنها به عنوان راهنماي عملي در جهت رشد و تكامل هدف هاي متوالي و زنجيره اي استفاده گرديده است. اما در حيطه رواني- حركتي طبقه بندي هاي عملي و كاربردي بسيار محدود بوده است.
فكر طبقه بندي اهداف تربيتي براي مطالعه آسانتر در سال 1948 توسط گروهي از متخصصان تعليم و تربيت و سنجش در سه حيطه شناختي، عاطفي- رواني و حركتي مطرح گرديد.
كتاب اول اين گروه توسط بلوم و همكاران در سال 1956 و كتاب دوم درسال 1964 توسط كرات هول و همكاران منتشر گرديد. در حيطه رواني- حركتي طبقه بندي هاي بسياري ارائه گرديده است كه مي توان به كارهاي راكسيدل (1950)، گيلفورد (1958)، سيمپسون(1966)، كيبلر و همكاران (1970) اشاره نمود. اما كارهاي آنيتا.ج.هارو در اين زمينه از معروفترين آنها است. اين نظريه با استفاده از نظريات قبلي و شرايط رشدي تهيه گرديده است.
مطالعات بسيار حاكي از نقش حركت وتربيت حركتي بر جنبه هاي گوناگون اخلاقي، رشد اجتماعي، عزت نفس و رشد شناختي است (كاشف مجتهدي1372).
از سوي ديگر تحقيقات نشانگر ان است كه كودكاني كه از رشد حركتي خوبي برخوردارند در يادگيري دريافت بيشتري دارند، لذا برنامه ريزي در جهت شكل دهي برنامه هاي حركتي و ورزشي و آموزشي- حركتي در سنين پيش دبستاني و دبستاني در جهت رشد همه جانبه و تعديل رفتاري كودكان بسيار موثر است (فرخنده مفيدي1372).