تحقیق ایمنی در صنایع

دسته بندي : فنی و مهندسی » صنایع
بخشی از تحقیق:
ايمني صنعتي
ارگونومی (مهندسی فاکتورهای انسانی)

ارگونومی بعنوان رشته ای از علوم كه با بدست آوردن بهترين ارتباط ميان كارگران و محيط كاری شان ، مرتبط است تعريف ميشود . ارگونومی با ارزيابی قابليتها و محدوديتهای انسان (بيومكانيك و آنتروپومتری ) ، استرسهای كاری و محيطی (فيزيولوژی كار و روانشناسی صنعتی ) ، نيروهای استاتيك و ديناميك روی بدن انسان (بيومكانيك )، احتياط (روانشناسی صنعتی ) ، خستگی (فيزيولوژی كار و روانشناسی صنعتی )، طراحی و آموزش و طراحی ايستگاه كاری و ابزارها (آنتروپومتری و مهندسی )، سر و كار دارد. بنابراين ارگونومی از خيلی از علوم و مهندسی تشكيل يافته است . موضوع ارگونومی : ارگونومی شغلی تلاش ميكند تا با بازبينی سيستم های كاری ، آنها را در جهت كاهش استرسهای حرفه ای تغيير دهد . اصول ارگونومی در صنعت : طراحی تغيير ، جايگزينی و نگهداری تجهيزات برای ارتقای بهره وری ، زندگی كاری و كيفيت توليد طراحی و تغيير فضاهای كاری و جانمايی كاری برای سهولت و سرعت عمليات خدمات و نگهداری طراحی و تغيير روشهای كاری شامل اتوماسيون و تخصيص وظيفه بين اپراتور و ماشين كنترل فاكتورهای فيزيكی (گرما ،سرما،صدا،ارتعاش ،نور) در محل كار برای توليد بهتر و ايمنی كاركنان فاكتورهای استرس در محيط های كار : هر محيط كاری فاكتورهای استرس مخصوص خود را دارد. در زير فاكتورهای استرس شناخته شده در محل كار آمده است . پيچيدگی و تعدد ابزارهای مورد استفاده در محيط كار وضعيتهای محيطی غير طبيعی (گرما ، صدا ، ارتعاش ، روشنايی ، مواد سمی و …) بار كاری فيزيكی و فكری نتايج بكارگيری ارگونومی موارد زير تعدادی از نتايج بكارگيری اصول ارگونومی در محل كاراست . درك تاثير مخصوص نوع كار روی جسم كاركنان و كارايی شغلی شان پيش بينی پتانسيل اثرات طولانی مدت (يا تجمعی ) كار روی جسم كاركنان ارزيابی تناسب محل كار و ابزارها برای كارگران جهت انجام كار بهبود بهره وری و آسايش كارگران توسط (تطبيق كار برای شخص ) يا تطبيق شخص برای كار نتايج اين قبيل تلاشها دستيابی به بهترين هماهنگی ميان قابليتهای كارگر و نيازمنديهای شغل است . بيومكانيك بيومكانيك تركيبی از فيزيك مهندسی (مكانيك ) ، آنتروپومتری و پايه علوم پزشكی (بيولوژی و فيزيولوژی ) كه از طريق رياضی مرتبط گشته اند