گزارش تحقيق در روان شناسي تجربي (يادگيري از راه کوشش و خطا)

دسته بندي : علوم انسانی » روانشناسی
گزارش تحقيق در روان شناسي تجربي

آزمايش:
يادگيري از راه کوشش و خطا

فهرست
عنوان
چکيده
مباني نظري و آزمايشي
توصيف آزمايش
تحليل منابع
تفسير نتايج
منابع



خلاصه
در اين گزارش به نحوه ي نوعي يادگيري به عنوان يادگيري از راه کوشش و خطا پرداختيم براي اجراي اين آزمايش از ماز ذهني پترسون استفاده شد بدين طريق که ابتدا ماز ذهني 6 شاخه اي به عنوان نمونه به آزمودني نشان داده شد و نحوه ي انجام آن از طريق توضيحاتي آزماينده به آزمودني آموزش داده شد و سپس از ماز اصلي که 12 شاخه اي بود استفاده شد و در هر نوبت از آزمودني خواستيم تا اعدادي را به طور تصادفي بيان کند به نحوي که ازمودني برگه آزمايش را نمي ديد و اعداد تنها توسط آزماينده خوانده ميشد و آزمودني تنها از ميان اعداد عدد صحيح را بيان ميکرد تا جايي که آزمودني سه بار متوالي مسير را درست طي کند آزمايش تکرار شد. با توجه به نتايج بدست آمده مشخص شد با افزايش تعداد تمرين و تکرار تعداد خطا ها کاهش يافته است.

مباني نظري و آزمايشي
مقدمه
يکي از مفيد ترين توانايي هايي که در طي تکامل به وجود آمده قدرت تغيير رفتار در نتيجه ي تجربيات است اين فرايند که يادگيري نام دارد تا حد زيادي قدرت انطباق را افزايش داده و دامنه ي وسيعي از رفتار را پديد مي آورد. موجوداتي که توانايي يادگيري ندارند يا توانايي کمي براي يادگيري دارند از لحاظ عملکرد انعطاف نا پذير بوده و داراي مجموعه رفتار بسيار محدودي هستند.

تعريف يادگيري
همان طور که همه ما مي دانيم هدف آموزش معلم ايجاد يادگيري در دانش آموزان و دانشجويان است. اما يادگيري به کسب يک توانايي يا رفتار خاص محدود نميشود بلکه تقريباً تمام فعاليت هايي را که ما در طول زندگي انجام مي دهيم در بر ميگيرد. بنابراين يادگيري را ميتوان از راههاي گوناگون تعريف کرد:
کسب اطلاعات تازه، عادت هاي مختلف، مهارت هاي متنوع و ايجاد راه هاي گوناگون حل کردن مسائل. همچنين يادگيري را ميتوان به کسب رفتارها و عادت هاي پسنديده و يا حتي کسب اعمال و رفتار نا پسند تعريف کرد.
پس لازم است يادگيري را به گونه اي تعريف کنيم که همه انواع يادگيري را شامل شود و در عين حال از هر مورد غير يادگيري متمايز باشد يعني در اصطلاح منطق دانان تعريفي باشد جامع و مانع . بهترين تعريفي که تا کنون از يادگيري بدست آمده است تعريف هيلگارد و مارکيز است که در کتاب شرطي سازي و يادگيري ويرايش کميبل (1968 و صفحات 1-2) معرفي شده است. اين تعريف به قرار زير ميباشد:
يادگيري يعني ايجاد تغيير نسبتاً پايدار در رفتار بالقوه ي ياد گيرنده مشروط بر آنکه اين تغيير بر اثر اخذ تجربه رخ دهد. ويژگي هاي مهم اين تعريف عبارتند از:
1- تغيير 2- تغيير نسبتاً پايدار 3- تغيير نسبتاً پايدار در رفتار بالقوه 4- تغيير نسبتاً پايدار در رفتار بالقوه بر اثر تجربه
براي روشن شدن تعريف بالا اين ويژگي ها را به تفصيل مورد بحث قرار مي دهيم.
1- بر اساس تعريف داده شده يادگيري منجر به تغيير ميشود يعني بعد از کسب تجربه يادگيري موجود زنده از جمله انسان از حالت قبل از سبک تجربه به حالت جديد تغيير مي يابد. اين يادگيري چه پيچيده باشد مانند يادگيري نحوه ي دوچرخه سواري يا راندن اتومبيل، چه ساده، چون يادگيري يک شماره تلفن و يا نام يک شخص پس از کسب مهارت يا اطلاع تازه در نحوه ي برخورد فراگير با رويداد ها در مقايسه با زمان پيش از يادگيري تغيير ميکند. کودکي که دوچرخه سواري ياد مي گيرد اعمال و رفتارش در مقايسه با قبل از آموزش اين مهارت اشکارا تغيير ميکند. همچنين شخصي که يک شماره تلفن را مي آموزد، در مقايسه با قبل از يادگيري تغيير ميکند هر چند که اين تغيير ممکن است خيلي جزئي به نظر آيد. مثلاً بعد از اين که شخص شماره تلفن دوستي را ياد گرفت قادر است هر وقت که اراده کند با او تماس برقرار کند که اين خود نوعي تغيير است.