مقاله بیماری ام اس و مسائل مربوط به زنان ms

دسته بندي : علوم انسانی » روانشناسی
مقاله بیماری ام اس و مسائل مربوط به زنان ms
جزئیات و دریافت

مقاله بیماری ام اس و مسائل مربوط به زنان ms
بیماری ام اس در زنان بیشتر از مردان دیده میشود. نسبت ابتلا زن به مرد 4-3 بر 1 است و اغلب در زنان در دهه سوم وچهارم زندگی تشخیص داده می شود.اما با وجودی که شیوع این بیماری در زنان بیشتر است ولی بیماری ام اس در زنان کمتر و پیش آگهی بهتری در مقایسه با مردان دارد. پس ازیک طرف تعداد ابتلا به ام اس در زنان بیشتر است و از طرف دیگر عواملی در بدن زنان وجود دارد که شدت بیماری را در آن ها، درمقایسه با مردان کاهش می دهد.
نقش هورمون ها
مجموع این مسائل باعث شده است که بسیاری احتمال دهند شاید هورمون ها در بروز ام اس نقش داشته باشند.علاوه بر این هورمون های استروژن و پروژسترون نه تنها بر روی سیستم تولید مثل اثر دارند، به نظر می رسد بر روی سیستم ایمنی وموثرباشند. دریک مطالعه زنان مبتلا آرآرام اس (نوع عودکننده-فروکش کننده)را تحت درمان با هورمون های زنانه استریول قرار داده و مشاهده نمودند که ضایعات ام آر آی حدود 80 درصد کاهش یافته اند. بهدعلاوه این هورمون ها سبب کاهش میزان گاما اینترفرون که ماده ایجاد کننده التهاب است، میشود. بنابراین استریول اثر ضد التهابی نیز دارد.
در بدن زنان هورمون تستوسترون نیز وجود دارد و در مطالعه ای سطح این هورمون در زنان مبتلا به ام اس و مردان سالم اختلافی از نظر سطح تستوسترون دیده نشده است.
اکثر زنان مبتلا به ام اس،بدتر شدن علائم این بیماری را در دوران قاعدگی گزارش کرده اند. این تغییر در علائم اغلب از 7 روز قبل تا 3 روز بعد از شروع قاعدگی رخ میدهد و بیشتر به صورت احساس ضعف،عدم تعادل،خستگی و افسردگی است.
البته بد تر شدن علائم در دوران قاعدگی ممکن است فقط منشا هورمونی نداشته باشد و ممکن است به عوامل دیگری مانند گرمای بدن بستگی داشته باشد، زیرا می دانیم که در نیمه دوم سیکل ماهیانه زنان، درجه حرارت درونی بدن، حدود یک درجه سانتی گراد افزایش می یابد و همین افزایش حرارت میتواند باعث بدتر شدن علائم ام اس شود.
اثرات استروژن بر بیماری ام اس
حملات ام اس در دوران حاملگی اغلب کاهش می یابد و گفته شده که بالا رفتن سطح استروژن در دوران بارداری باعث کاهش عود حملات در بیماری میگردد.اگر این نظر صحیح باشد پس شاید بتوان با تجویز طولانی مدت استروژن به بیماران از بروز ام اس یا پیشرفت بیماری جلوگیری کرد.

استروژن چگونه اثر میکند؟
به نظر می رسد استروژن به سلول های مغز کمک میکند تا بهار بتواند خود را درمقابل آسیب های ناشی از کمبود اکسیژن، همانند سکته های مغزی حفظ نمایند و هرچه سطح استروژن خون در یک زن درزمان سکته بالاتر باشد،آسیب های مغزی ناشی ازسکته در او کمتر خواهد بود.شاید به همین دلیل است که  زنان تا زمان یائسگی خیلی کمتر از مردان دچار سکته میشوند.ولی پس از یائسگی این اختلاف از بین میرود. حتی در آزمایشگاه هم وقتی که موش های نر و ماده را مورد بررسی قرار داده باعث ایست قلبی موقت در آنها شدند،موش های ماده آسیب مغزی کمتری درمقایسه با موش های نرمی بینند. ولی در موش های ماده ای که میزان استروژن آنها پایین بود(موش های پیر و موش هایی که تخمدان هایشان را با عمل جراحی برداشته بودند)، میزان آسیب مغزبیشتر و شبیه موشهای نر بود.
دربرسی های آزمایشگاهی دیده شده که هورمون استروژن باعث خنثی شدن رادیکال های آزاد اکسیژن می شود. این رادیکال های اکسیژن باعث تخریب سلول های مغزی می شوند، پس خنثی شدن آنها مانع تخریب سلول های عصبی میگردد.
به علاوه این هورمون باعث گشاد شدن عروق می شود، بنابراین خون بیشتری به محل آسیب میرسد و میزان آسیب را کنتر میکند. استروژن باعث تحریک ژن ها برای ساختن پروتئیین هایی می گردد که مانع مرگ سلولی می شوند. به نظر میرسد مکانیسم اثر استروژن به این صورت است که مستقیما رود دی ان آی سلولی اثر دارد. یعنی برگیرنده هایی در هسته سلول اثر میکند و باعث می شود که سلول نسخه هایی از ژن های خاص بسازد.
به همین دلیل است که استروژن باعث رشد سلول ها در بافت رحم در سیکل ماهیانه می شود ولی بافت مغز مانند بافت رحم نمی تواند رشد کند، بنابراین شاید درمغز استروژن بر روی دی ان آی اثر نمیکند بلکه بر روی گیرنده هایی در غشا سلولی اثر می کند و اگر بتوانیم این گیرنده ها را شناسایی کنیم و مستقیما روی آن ها اثر بگذاریم، خواهیم توانست به درمان بیماری ام اس کمک کنیم بدون آنکه نگران عوارض دارو باشیم.
تجویز استروژن به مدت طولانی ممکن است بتواند مانع حمله ام اس یا آسیب مغز شود ولی مصرف آن در سایر بافت های بدن میتواند عوارض ناگواری ایجاد کند. برای مثال احتمال ایجاد لخته در عروق را بالا می برد و یا می تواند باعث ابتلا به سرطان پستان یا سرطان رحم شود. ولی اگر داروی تجویزی ما فقط روی گیرنده های استروژن مغز اثر کند و بر دیگر بافت های بدن اثری نداشته باشد عوارضی هم به وجود نخواهد آورد.
داروهایی با اثر مشابه قبل از این ساخته شده است، برای مثال داروی تاموکسیفن که در سرطان پستان به کار می رود مستقیما روی گیرنده های استروژن پستان اثر میگذارد و باعث درمان سرطان پستان می شود.
داروی دیگری نیز هست که آن هم شبیه استروژن عمل میکند و مانع پوکی استخوان در زنان یائسه می شود و بر خلاف استروژن معمولی باعث رشد سلولی در بافت های پستان و رحم نمی شود و خطر ایجاد سرطان ندارد. ولی این دارو بر روی مغز اثری ندارد. درواقع محققین به دنبال ساختن دارویی مشابه هستند که فقط روی گیرنده های استروژن مغز اثر داشته باشد.
دسته بندی: علوم انسانی » روانشناسی

تعداد مشاهده: 8128 مشاهده

فرمت فایل دانلودی:.docx

فرمت فایل اصلی: word - قابل ویرایش

تعداد صفحات: 13

حجم فایل:184 کیلوبایت

 قیمت: 40,000 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.   پرداخت و دریافت فایل پشتیبانی 24 ساعته : 09909994252
برچسب ها: مقاله بیماری ام اس و مسائل مربوط به زنان ms ام اساثرات استروژن بر بیماری ام اس